بیوگرافی سادگورو | یوگی ، عارف و نویسنده هندی | سادگورو یوگی و عارف هندی

بیوگرافی سادگورو

 

سادگورو ،  یوگی و گورو هندی  ، عارف و نویسنده پرفروش در نیویورک تایمز است که از طریق برنامه های معنوی یوگا خود زندگی میلیون ها نفر را تحت تاثیر قرار داده است .سادگورو بنیاد آیشا را تاسیس کرد ، یک سازمان غیرانتفاعی  که برنامه های یوگا را در سراسر جهان از جمله هند ، ایالات متحده ، انگلیس ، لبنان ، سنگاپور ، کانادا ، مالزی ، اوگاندا ، چین ، نپال و استرالیا ارائه می دهد. بنیاد آیشا همچنین درگیر فعالیتهای مختلف توسعه اجتماعی و اجتماعی است که منجر به دریافت بنیاد مشاوره ویژه با شورای اقتصادی و اجتماعی ملل متحد شده است.

 در سه شنبه 3 سپتامبر 1957 در میسور ، کارناتاکا متولد شد. پدرش چشم پزشک بود و در راه آهن کار می کرد و به همین دلیل اغلب در سفر بودند . در سن جوانی ، سادگورو به طبیعت علاقه نشان می داد و مرتباً گاهی اوقات سه روز در هفته به جنگل های اطراف می رفت . در سن 12 سالگی با مالادیهالی سریرقاوندرا ساماجی ارتباط برقرار کرد که مجموعه ای از آساناهای ساده یوگا را به او یاد داد .

سادگورو اظهار داشت که “بدون حتی وقفه ای یک روزه ، این یوگا ساده که به او آموزش داده می شد ، همچنان اتفاق می افتاد و بعداً به تجربه ای بسیار عمیق تر منجر شد.” وی پس از تحصیل در مدرسه دمونستراسیون ، میسور در سال 1973 ، با لیسانس ادبیات انگلیسی از دانشگاه میسور فارغ التحصیل شد. در طی سالهای دانشگاه ، سادگورو به مسافرت و موتور سیکلت علاقه مند شد .

 

محل تجمع سادگورو و دوستانش تپه چموندی در نزدیکی میسور بود ، جایی که آنها اغلب جمع می شدند و شبانه رانندگی می کردند . وی همچنین با موتورسیکلت خود به نقاط مختلف کشور سفر کرد. این تجربه باعث شد تا وی مصمم شود  “برای بدست آوردن پول سریع” تصمیم بگیرد و فقط  سواری کند تا جایی  که مردم نتوانند جلوی او را بگیرند. این امر باعث شد كه سادگورو پس از فارغ التحصیلی چندین كسب و كار موفق از جمله مرغداری ، آجرکاری و كار ساختمانی ایجاد كند.

در سن 25 سالگی در 23 سپتامبر 1982 ، سادگورو ااز تپه چموندی بالا رفت و روی صخره ای نشست ، جایی که تجربه معنوی داشت. سادگورو تجربه خود را به شرح زیر توصیف می کند:

“تا آن لحظه از زندگی من همیشه فکر می کردم که این من هستم و این شخص دیگری است و چیز دیگری است. اما برای اولین بار نمی دانستم که من کدام هستم و کدام نیستم . ناگهان ، آنچه من بودم تقریباً همه جا بود. همان سنگی که من روی آن نشسته بودم ، هوایی که نفس می کشیدمم ، جو اطرافم ، من فقط در همه چیز گسترده شده بودم . مانند جنون مطلق به نظر می رسید . فکر می کردم ده تا پانزده دقیقه طول بکشد ، اما وقتی دوباره به آگاهی عادی خود برگشتم ، حدود  چهار و نیم ساعت بود که من آنجا نشسته بودم ، کاملاً آگاهانه ، با چشمان باز ، اما زمان وارونه شده بود.  “

شش هفته پس از این تجربه ، سادگورو شغل خود را به دوست خود واگذار کرد و در تلاش برای بدست آوردن بینش از تجربه عرفانی خود ، سفر گسترده ای را آغاز کرد. پس از یک سال مدیتیشن و مسافرت ، سادگورو تصمیم گرفت برای به اشتراک گذاشتن تجربه درونی خود ، یوگا را آموزش دهد.

 

سادگورو و یوگا

در سال 1983 ، سادگورو اولین کلاس یوگا را با هفت شرکت کننده در میسور برگزار کرد. با گذشت زمان ، سادگورو شروع به برگزاری کلاس های یوگا در سراسر کارناتاکا و حیدرآباد کرد که کلاس به کلاس با موتور سیکلت خود سفر می کرد . سادگورو از درآمد اجاره مزرعه طیور خود زندگی را میگذراند و از دریافت هزینه کلاس ها خودداری می کرد.

یک روش معمول سادگورو اهداء کلکسیون های دریافت شده از شرکت کنندگان به یک خیریه محلی در آخرین روز کلاس بود. این برنامه های اولیه فرمت اساسی بود که بعداً کلاسهای آیشا یوگا ساخته شد.در سال 1994 ، سادگورو اولین برنامه را در آشرام اجرا کرد و در طی آن وی Dhyanalinga را توصیف کرد. Dhyanalinga یک معبد یوگا و فضائی برای مدیتیشن است که تقدیس آن ، سادگورو اظهار داشت:

رسالت زندگی او بود که توسط گورویش به او سپرده شده بود . در سال 1996 ، بنای سنگی سفارش داده شد و به آشرام رسید. پس از سه سال کار ، Dhyanalinga در 23 ژوئن 1999 به پایان رسید و در 23 نوامبر برای عموم افتتاح شد.معبد یوگای Dhyanalinga فضای مراقبه ای را ارائه می دهد که به هیچ ایمان یا سیستم اعتقادی خاصی نسبت داده نمی شود . یک گنبد 76 فوت که فقط با استفاده از آجر ساخته شده و ملات گلی تثبیت شده بدون فولاد یا بتن ساخته شده است ، حریم خلوتگاه را پوشش می دهد . 

سادگورو و بنیاد آیشا یوگا

سادگورو بنیاد آیشا را تاسیس كرد ، یك سازمان غیر مذهبی و غیرانتفاعی كه كاملاً توسط داوطلبان اداره می شود. مرکز آیشا یوگا در نزدیکی Coimbatore در سال 1993 تأسیس شد و میزبان یک سری برنامه برای افزایش خودآگاهی از طریق یوگا است. این بنیاد به طور هماهنگ با نهادهای بین المللی مانند شورای اقتصادی و اجتماعی سازمان ملل متحد فعالیت می کند.

 

سادگورو همچنین بنیانگذار پروژه دستان سبز (PGH)  ، یک ابتکار اکولوژییکی مردمی است که به بالاترین جایزه محیط زیست هند ، Indira Gandhi Paryavaran Puraskar ، توسط دولت هند در ژوئن سال 2010 نائل شد. هدف PGH افزایش 10 درصدی پوشش  فضای سبز در تامیل نادو و نظارت بر کاشت بیش از 17 میلیون درخت توسط بیش از 2 میلیون داوطلب است .

اقدام برای جوانسازی روستائی (ARR) ابتکاری از بنیاد آیشا است که هدف آن بهبود سلامت کلی و کیفیت زندگی فقرای روستائی است. ARR توسط سادگورو در سال 2003 تأسیس شد و درصدد است در 54000 روستائی جنوب هند جنوبی70 میلیون نفر از آن بهره مند شوند. از سال 2010 ، ARR به بیش از 4200 روستا و جمعیتی بالغ بر 7 میلیون نفر رسیده است. 

Isha Vidhya ، ابتکار آموزشی بنیاد آیشا است که هدف آن بالا بردن سطح آموزش و بهبود سواد در روستاهای هند است. هفت مدرسه وجود دارد که حدود 3000 دانش آموز را آموزش می دهند. بنیاد آیشا همچنین 26 مدرسه دولتی را “اتخاذ” كرده است تا بتواند از دانش آموزان با پیش زمینه های محدود اقتصادی برخوردار شود ، و هدف از آن پذیرش حداكثر 3000 مدرسه است.

پس از برپائی آشرام ، سادگورو شروع به انجام برنامه های منظم یوگا در مرکز آیشا یوگا از جمله یک دوره برای تیم هاکی هند در سال 1996 کرد. در سال 1997 ، سادگورو شروع به برگزاری کلاس هایی در ایالات متحده و در سال 1998 ، او شروع به برگزاری کلاس های یوگا برای زندانیان مادام العمر در زندان های تامیل نادو کرد. از سال 2011 ، سادگورو اجرای برنامه هایی را با مشارکت گسترده در حدود 10،000 و 15،000 شرکت کننده به طور همزمان آغاز کرد. این برنامه های کلان با حضور بیش از 75000 نفر در کل برگزار شده است.

برنامه هایی که توسط سادگورو ارائه شده است زیر چتر آیشا یوگا ارائه می شود. کلمه آیشا به معنای “خدای بی صورت” است. برنامه پرچمدار آیشا یوگا ” مهندسی درون ” است که مردم را با مراقبه و پرانایام و شمباوی مهمودرا آشنا می کند . او همچنین کلاسهای یوگا را برای مدیران شرکت ها برگزار می کند تا آنها را با آنچه که او ” اقتصاد فراگیر ” نامید ، آشنا کند ، که به گفته وی حس دلسوزی و فراگیر بودن را در سناریوی اقتصادی امروز معرفی می کند.

 

 

 

او همچنین به طور مرتب Mahasathsang ( جمع شدن در جایی و گرفتن راهنمایی و دستور های معنوی از گورو ) را در تامیل نادو و کارناتاکا انجام می دهد. در  آنجا او صحبت می کند ، به تعمق می آموزد و جلسات پرسش و پاسخ را با مخاطب برگزار می کند. این مجالس همچنین به عنوان سکو برای تشویق فعالیت های درختکاری استفاده می شود. او همچنین در مؤسسات آموزش عالی مانند دانشگاه SRM ، چنای ، وقت خود را با افراد در زمینه کاهش استرس سپری می کند.

در مارس 2005 ، ساخت مؤسسه علوم داخلی آیشا (سه) در مک مینویل ، تنسی ، ایالات متحده آغاز شد و 6 ماه بعد به پایان رسید. سادگورو تصمیم گرفته بود كه شعبه سوم را به عنوان مركز رشد معنوی در نیمکره غربی تأسیس كند. در 7 نوامبر 2008 ، وی تالار ماهیما ، یک  سالن مراقبه 39،000 پا مربع ساده را در شعبه سوم اختصاص داد. تالار ماهیما بزرگترین سالن مراقبه در نیمکره غربی است. در 30 ژانویه 2010 ، Linga Bhairavi ، نماینده ای از جنبه های زنانه الهی را در مرکز آیشا یوگا اختصاص داد .

سادگورو در اجلاس صلح جهانی هزاره سازمان ملل در سال 2000 ، مجمع جهانی اقتصاد در سالهای 2006 ، 2007 ، 2008 و 2009 سخنرانی كرد. در 24 ژوئن 2013 ، وی جلسه چند مذهبی با عنوان ” جلسات بین ادیان در مورد جهان ادیان ” را در مرکز آیشا یوگا برگزار کرد که با حضور نمایندگان ادیان مختلف برگزار شد و همزمان با چهاردهمین جشن سالگرد Dhyanalinga بود.

در سال 2012 ، سادگورو به دلیل سهم خود در زمینه حفاظت از محیط زیست و برای تشویق مشارکت مردم در مسائل زیست محیطی ، در بین صد فرد مفید هندوستان قرار گرفت . در سال 2012 ، او برنامه Isha Insight را آغاز کرد ، که متمرکز بر کمک به مشاغل کوچک و متوسط برای افزایش فعالیتهای تجاری آنها است.

سادگورو نویسنده چندین کتاب است ، از جمله مهندسی درون : راهنمای یک یوگی برای لذت و شادی که وارد لیست پرفروش های واشنگتن پست و نیویورک تایمز در چند دسته شد. تور کتاب در آمریکای شمالی شامل 17 شهر بود و حدود 26000 نفر در این مراسم حضور داشتند . بررسی هافینگتون پست ، کتاب ها را ” پر از ابزارهای عملی برای شروع سفر تحول شخصی ” توصیف می کند.