بروس لیپتون – بیولوژی باورها و کنترل اپی ژنتیک

محیط ، باور و ژنتیک

بسیاری از مردم نقش ” باور ” در شکل دادن به زندگی ما را نوعی مزخرفات “عصر جدید” می دانند ، مزخرفات بی معنی . آنها بر علم اپی ژنتیک تأکید می کنند که به وضوح بیان می کند که محیط ، ژنتیک را کنترل می کند ، که به نوبه خود شخصیت زندگی ما را تعیین می کند.

این داستان را در نظر بگیرید: مایکل و جف دو دوست بیست و یک ساله هستند که با هم در خانه های کنار هم بزرگ شده اند. در حال پیاده روی در پیاده رو ، ناگهان یک مار بند جورابی بی خطر از چمن ها بیرون می رود و از پیاده رو مقابل دو دوست عبور می کند. جف مار را می بیند و آگاهانه از حیوان زیبایی که از مسیر او عبور کرده هیجان زده می شود. در کنار او ، مایکل با مشاهده همان مار ، دچار حالت ترس می شود و انفجار هورمون های استرس را آزاد می کند. خوشبختانه قلب مایکل فرم خوبی دارد ، اگر به خطر بیفتد ، دیدن مار حتی می تواند باعث حمله قلبی او شود.

مایکل و جف هر دو در یک محیط دقیقاً یکسان هستند و محرک یکسانی را می بینند ، مار. با این حال ، واکنش های آنها کاملاً متفاوت است. بینش متعارف ، اپی ژنتیک را علمی درباره چگونگی کنترل ” محیط ” بر رفتار و فعالیت ژنتیکی توصیف می کند. بر اساس چگونگی کنترل محیط کشت بافتی بر رفتار سلولهای بنیادی کشت یافته من در آزمایش هایی که بیش از 50 سال پیش انجام شده است ، من این را درست می دانم . سوال اصلی این است ،  “چرا این دوستان چنین رفتارهای کاملاً متفاوتی را دقیقاً در همان محیط نشان داده اند؟ “

پاسخ بسیار عمیق است ، زیرا بر قدرت باور در تعیین شخصیت زندگی ما تأکید می کند. اولاً ، سرنوشت و رفتار سلولی كه در محيط ” بيرون ” مانند آميب زندگي مي كند ، در واقع از طريق طبيعت آن محيط خارجی شكل گرفته است. با این حال ، سلولهای داخل بدن شما در تماس مستقیم با محیط خارجی نیستند . در زیر پوست شما ، سلولهای بدن در جهانی کاملاً متفاوت زندگی می کنند ، یکی تحت کنترل محیط رشد محصور در بدن ، خون . به سادگی ، رفتار و ژنتیک جامعه سلولی بدن توسط شیمی محیط داخلی کنترل می شود ، که به نوبه خود ، توسط ترکیب خون تعیین می شود.

واکنش های محیطی و ژنتیکی

مغز ، ” شیمی دان ” که ترکیب خون را کنترل می کند ، برای خواندن محیط خارجی بدن به سیستم عصبی بستگی دارد . مغز سپس هورمون ها ، نوروپپتیدها و ساختار شیمیایی عاطفی را که باید رفتار و ژنتیک بدن را برای زنده ماندن در دنیای خارجی که همیشه در حال تغییر است ، هماهنگ کند ، در خون آزاد می کند. نکته مهم این است که سیستم عصبی در تلاش برای کنترل ترکیب خون و سازگاری رفتار مورد نیاز برای حفظ زندگی ، شرایط محیطی را ” تفسیر ” می کند .

هنگامی که جف برای اولین بار در حیاط خانه خود با مار در دوران نوزادی روبرو شد ، مادرش ، یک زیست شناس ، مار را برداشت ، با آن کار کرد و به جف نشان داد که چقدر فوق العاده است. در مقابل ، هنگامی که همان مار از حیاط جف به حیاط همسایه موت رفت ، واکنش کاملا متفاوتی داشت. مادر مایکل از ترس مارها ، با مشاهده مار بند جورابی جیغ زد و مایکل را در حالی که برای امنیت به داخل خانه می دوید ، گرفت . از واکنش مادرش ، مایکل این تصور را پیدا کرد که مارها زندگی را تهدید می کنند .

حالا ، بیایید به زمان حال برگردیم . هنگامی که مار در حال عبور از پیاده رو بود ، جف از دیدن آن بسیار خوشحال شد و مغز وی ساختار شیمیایی دوست داشتنی و آرام بخشی را در خونش منتشر کرد که محیط داخلی او را شکل می دهد . در مقابل ، مغز مایکل بدن او را با هورمون های استرس ترس آور تحریک می کند که او را از حالت رشد به حالت ترس تبدیل می کند که مکانیسم های رشد او را خاموش می کند و رفتار محافظتی او را درگیر می کند .

بنابراین ، رفتار و ژنتیک سلول ها در هر یک از این دو بدن واکنشی کاملاً متفاوت به همان سیگنال های محیطی بیرونی دارد . در هر دو دوست ، مکانیسم های اپی ژنتیکی کنترل کننده زیست شناسی آنها به محیط داخلی بدن پاسخ می دادند . تفاوت بین این دو واکنش براساس باورهای اکتسابی هر یک از کودکی بود .

تأکید بر  اینکه محیط ، ژنتیک را کنترل می کند که در علم اپی ژنتیک شرح داده شده کاملاً درست است .

نتیجه مهم این است که ” محیط ” اپی ژنتیکی داخل بدن متمایز و جدا از محیط خارج از بدن است.

از آنجا که “باور”  ساختار شیمیایی محیط داخلی را کنترل می کند ، بنابراین یک حقیقت علمی است که  “باور ” بیان اپی ژنتیکی ما را کنترل می کند. باورهای خود را تغییر دهید و سپس به شما امکان می یابد بیولوژی خود را تغییر دهید .

در دوره سیزده جلسه ای تکامل درونی دکتر بروس لیپتون ، به شکل کامل به دانش اپی ژنتیک پرداخته شده است که می توانید با ثبت نام رایگان به محتوای جلسات دسترسی پیدا کنید 

دوره تکامل درونی دکتر بروس لیپتون